Müəllif: Əcdər Ol

Mənim əziz Vətənim,
Ruhum, canım və tənim,
Qüdrətə bax adında!
Hikmətə bax adında!
Deyim nəsən? – Xəzinə!
Baxıb nurlu üzünə,
Aranına, dağına,
Gözəl Qarabağına,
Ad qoyub, «can» deyiblər,
«Azərbaycan» deyiblər!
Səni Vətən seçənlər,
Adına and içənlər,
Çinarına «xan» dedi.
Dağına «sultan» dedi.
Lap işi qan olan da,
Yolunda qurban dedi.
Canında can olan da,
Yarımcan da «can» dedi.
Mən də «can-can» deyirəm.
«Azərbaycan» deyirəm.
«Azərbay» deyilincə,

Düşmənlər də «can» deyər.
Dönük çıxıb, gözündən
Düşənlər də «can» deyər.
«Can» deyər qan-qan deyən,
Hər «Azərbaycan» deyən.
Dünyadan doymayan da,
Canına qıymayan da,
Tək sənə «can» deyəcək.
«Azərbaycan» deyəcək.
Mənim Azərbaycanım,
Adının da «can»ı var.
Könlümün nə qorxusu,
Nə də həyəcanı var.
Bilməyən bilə bilməz,
Bu Vətən ölə bilməz,
Niyə?
Nədən?
Nə üçün?
Çünki tükənməz gücün,
Hamı sənə «can» deyir,
«Can Azərbaycan» deyir.